To, że wybieramy ubrania w określonym kolorze, nie jest wcale przypadkowe. Kolory, po które sięgamy i które nosimy na sobie, określają nasze nastawienie do świata, stan duchowy, wyrażają tęsknotę lub radość, a nawet skrywane problemy i potrzeby. Kolory, także te w ubraniach, wywołują też uczucia i nastroje, podobnie jak muzyka czy piękne widoki. I tak samo, jak muzyka, mogą mieć właściwości terapeutyczne, bo oddziaływają na system nerwowy. Podświadomość decyduje o tym, po jakiego koloru buty czy bluzkę sięgamy. Upodobanie do pewnych barw może zmieniać się wraz ze stanem emocjonalnym, sytuacją rodzinną, ze zmianami życiowymi, czy nawet z naszym wiekiem.
Nie strój czyni z człowieka bohatera, ale jego czyny. Lekarze zajmujący się dziećmi to prawdziwi herosi, którzy każdego dnia udowadniają , że specjalistyczna wiedza połączona z odpowiednim podejściem do małych pacjentów to hybryda godna wszystkich superbohaterów razem wziętych. Doktor w białym kitlu? To przeszłość! Lekarska odzież ochronna nie musi być biała! Współcześni lekarze z przyjemnością grają w kolory i z łatwością przeobrażają się w ulubionych dziecięcych bohaterów.
Serial medyczny to zdecydowanie jeden z najbardziej pożądanych gatunków telewizyjnych. Walka o życie w szpitalnych ścianach, przeplatana dramatami głównych bohaterów, gromadzi przed ekranami miliony widzów. Oczywiście każda postać musi być niepowtarzalna, charyzmatyczna i oczywiście wizualnie atrakcyjna. Bez tego żaden serial medyczny nie ma prawa bytu.
Moda medyczna? A cóż w tym dziwnego! Każda grupa zawodowa identyfikowana jest przez precyzyjny dress code i dzięki temu jej przedstawiciele utożsamiają się z własnym środowiskiem oraz czują się dumni z wykonywanej pracy. Moda nie omija więc ani wojskowych czy policyjnych mundurów, ani odzieży medycznej. Bo poza wszystkim w obu przypadkach obok pracy żołnierze, policjanci i lekarze podejmują też służbę – muszą wchodzić w liczne relacje interpersonalne i być dobrze kojarzeni oraz godni zaufania. Strój jest dla lekarza nie tylko ochroną przed drobnoustrojami ale także rodzajem identyfikatora: wychodząc na przeciw potrzebom pacjenta, coraz częściej rezygnuje się z białych kitli na rzecz kolorowych uniformów, przypominających zgrabnie skrojone garsonki czy marynarki. Lekarz nie oddziela się już pacjenta barierą stroju – raczej pokazuje, że dbając o swój wygląd, dba także o dobre samopoczucie pacjenta. Ale strój nie od zawsze zaprzątał głowy lekarzy i personelu medycznego.
